Αναρωτηθείτε μαζί μου: Τι ζητά ο μικρός έμπορος από την Πτολεμαΐδα - Τι ζητάει ένας νέος που δουλεύει ντελίβερι στο Περιστέρι;

Είναι οι Έλληνες που ξυπνάνε νωρίς και δουλεύουν σκληρά Οι Έλληνες ξέρουν πόσο σκληρή είναι η πραγματικότητα. Δεν θέλουν άλλα ψέματα. Και αυτά που ζητούν σήμερα είναι τα αυτονόητα.

«Θέλουν να μείνουν στην καρέκλα με κάθε τρόπο»:

Η Ντόρα Μπακογιάννη στον Αυτιά

(ΣΚΑΪ, 22/9/18)

Το φιάσκο με τις συντάξεις και
 τα fake news του Μαξίμου

Λοβέρδος Γιάννης  Τρίτη, 18 Σεπ '18

«Η κατάσταση, που έχει δημιουργηθεί με τις συντάξεις είναι μύλος. Η διαπραγμάτευση είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Η κυβέρνηση προεξόφλησε ότι δεν θα μειωθούν και τώρα δεν ξέρει τι να κάνει. Ούτε να κάνει πίσω μπορεί αλλά ούτε να έρθει σε ρήξη με τους Ευρωπαίους. Βλέποντας και κάνοντας». Αυτά μας έλεγε μόλις χτες, στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, με πολυετή εμπειρία στις διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα και τους Ευρωπαίους εταίρους μας και δανειστές.

Είναι προφανές ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας κι οι άμεσοι συνεργάτες του στο Μαξίμου είχαν προεξοφλήσει ότι οι δανειστές, υπό την πίεση του ενδεχομένου να γίνουν πρόωρες εκλογές και να μην προλάβει να επικυρωθεί η σύμβαση των Πρεσπών για το Σκοπιανό, θα έκαναν πίσω στο θέμα της κατάργησης της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις των παλιών συνταξιούχων, με αποτέλεσμα να μπορέσει να ξεπεράσει τον σκόπελο, που η ίδια η κυβέρνηση δημιούργησε με το νόμο Κατρούγκαλου, το τέχνασμα της «προσωπικής διαφοράς» και την αρχική της συμφωνία να περικοπεί αυτή από 1-1-1-9 κατά 1% του ΑΕΠ, δηλαδή κατά 1,8 δις ευρώ.

Όταν όμως διαπίστωσε ότι η νέα περικοπή στις συντάξεις, που για πολλούς θα είναι μεγάλη, θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις μεταξύ των ψηφοφόρων (ας μην ξεχνάμε ότι οι συνταξιούχοι είναι μακράν η μεγαλύτερη δεξαμενή ψηφοφόρων στην Ελλάδα σήμερα), ανέκρουσε πρύμνα και προσπάθησε να τους πείσει ότι δεν θα μειωθούν τελικά οι συντάξεις τους. Καθώς κατάλαβε ότι σε εκλογική χρονιά, η νέα περικοπή συντάξεων θα είναι καταστροφική για τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
 Νόμισε ότι είχε εξασφαλίσει την σύμφωνη γνώμη της Κομισιόν και του αρμόδιου επιτρόπου Πιέρ Μοσκοβισί. Αλλά κάνοντας την επιθυμία της πραγματικότητα, στην κυβέρνηση δεν κατάλαβαν ότι η γνώμη του κ. Μοσκοβισί ελάχιστα μετράει. Κι ότι οι Γερμανοί, που κυρίως μετράνε, δεν είχαν καμιά διάθεση να υπαναχωρήσουν σε κάτι, που δεν λύνεται με την λογική τους. Αναστολή της περικοπής, μολονότι είναι νομοθετημένη τουλάχιστον δύο φορές, για ποιο λόγο; Μόνο και μόνο για να κερδίσει χρόνο και να προλάβει να κάνει εκλογές ο Τσίπρας. Για τους περισσότερους Ευρωπαίους αυτό είναι αδιανόητο.

Τώρα λοιπόν τι γίνεται. Τρέχουν να βρουν λύση και δεν φτάνουν. Έχουν πέσει στο Μαξίμου πολλά σενάρια, που προσπαθούν να επεξεργαστούν κα να διαπραγματευθούν με τους δανειστές. Το ένα είναι να γίνει η περικοπή σε 4 δόσεις, αρχής γενομένης από 1-6-19, για να κληρονομήσει το πρόβλημα η νέα κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη. Ένα άλλο να γίνει μικρότερη μείωση, κατά 8% κι όχι 18%, που προβλέπει ο νόμος. Ένα τρίτο να μην θιγούν οι συντάξεις κάτω των 1000 ευρώ.
 Όλα αυτά έχουν αμφίβολη επιτυχία με την τρόϊκα, στην οποία πολλοί επιμένουν ότι “pacta sunt servanda”, δηλαδή ότι οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται, όπως τόνισε ρητώς και κατηγορηματικώς ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ (έστω κι αν το κυβερνητικό AΠΕ των fake news, δεν δείχνει να συμφωνεί).

Κι εδώ συνεχίζεται μια κωμικοτραγική ιστορία, με το υπουργείο Οικονομικών να καταρτίζει δύο προσχέδια για τον προϋπολογισμό του 2019, που πρέπει να κατατεθεί την 1η Οκτωβρίου. Το πρώτο με τις περικοπές των συντάξεων και το δεύτερο χωρίς περικοπές. Κοινώς γελοιότητες, που δεν ταιριάζουν σε ένα «κανονικό κράτος», όπως αυτό που μας υποσχόταν ο κ. Τσίπρας μετά το τέλος των μνημονίων και την «καθαρή έξοδο» στις αγορές, που δεν θα γίνει στο ορατό μέλλον.

Συνεπώς, όλα θα κριθούν μέσα στο επόμενο δίμηνο - τρίμηνο, μέχρι την τελειωτική έγκριση από το Eurogroup του προϋπολογισμού για το 2019. Σε αυτό το διάστημα τα πάντα μπορεί να συμβούν. Να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις οι Ευρωπαίοι. Να κάνουν μεγάλες υποχωρήσεις οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τα μόνα, που δεν μπορούν να συμβούν, (λογικά και πάλι γιατί με τον Τσίπρα και τους συντρόφους του η λογική δεν έχει και μεγάλη τύχη), είναι να γίνουν εκλογές μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους η να έρθει σε πλήρη ρήξη η κυβέρνηση με τους Ευρωπαίους, αποφασίζοντας μονομερώς να μην προχωρήσει στην περικοπή της «προσωπικής διαφοράς».

Οι εποχές της ρήξης με τους Ευρωπαίους έχουν περάσει οριστικά από την εποχή του αλήστου μνήμης δημοψηφίσματος το καλοκαίρι του 2015. Ρήξη και λεονταρισμοί εκ μέρους του κ. Τσίπρα, που θα οδηγούσαν σε κατάρρευση την οικονομία και στα πρόθυρα νέας χρεωκοπίας την χώρα, δεν χωρούν. Αλλά κι ούτε κι εκλογές. Διότι τότε θα ήταν σαν να έριχνε «λευκή πετσέτα» η κυβέρνηση και να έλεγε ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει πλέον.
 Οπότε η συντριβή της θα ήταν άνευ προηγουμένου. Συνεπώς, απάντηση εύκολη για το τι θα γίνει, δεν μπορεί να δοθεί. Θα ζήσουμε ενδιαφέρουσες μέρες τους επόμενους μήνες…

Φίλες και φίλοι, Σε δώδεκα μήνες θα έρθω πάλι στη ΔΕΘ. Πιστεύω ότι, με τη στήριξη των πολιτών, θα έρθω μια εβδομάδα νωρίτερα για να την εγκαινιάσω. Θα έρθω σε μια στιγμή που η χώρα θα έχει πάρει πραγματικά μπροστά.

Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

«”Το βόρειο τμήμα της Ελλάδας είναι Ελλάδα, το δυτικό τμήμα της Βουλγαρίας είναι Βουλγαρία. Δεν υπάρχει άλλη Μακεδονία πέρα από τη δική μας. Δεν υπάρχει άλλη στον κόσμο”.

Οι νέες δηλώσεις του κ. Ζάεφ δείχνουν ποιες είναι οι πραγματικές επιπτώσεις της συμφωνίας των Πρεσπών. Αυτές που η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί, από την πρώτη στιγμή, να αποτρέψει με κάθε τρόπο. Τι έχουν άραγε να πουν σήμερα οι κ. Τσίπρας και Καμμένος εκτός του να ανανεώνουν τους όρκους πίστης τους για να μην χάσουν τις καρέκλες τους;».

Αν όμως πιστεύετε, όχι απλά ότι αξίζουμε καλύτερα από τη σημερινή παρακμή και μιζέρια, αλλά ότι μπορούμε να πάμε επιτέλους την Ελλάδα μπροστά, να την κάνουμε μια χώρα ασφαλή, υπερήφανη, ευημερούσα, τότε πάρτε τις τύχες του τόπου στα χέρια σας.

Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη…

Λοβέρδος Γιάννης  Παρασκευή, 14 Σεπ '18

Ο έκδηλος εκνευρισμός του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά την παρουσία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κι η διχαστική του ομιλία, με έντονες αναφορές κατά της ΝΔ και της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, ενόχλησαν δικαιολογημένα πολλούς, εντός κι εκτός. Ιδιαίτερα στο Στρασβούργο, η ομιλία του κι ο τρόπος, που αντέδρασε στις παρατηρήσεις, που του έκαναν ξένοι ευρωβουλευτές, σχολιάστηκαν άκρως αρνητικά. Μάλιστα εντύπωση έκανε ότι ο κ. Τσίπρας στην εύλογη παρατήρηση ενός Ισπανού ευρωβουλευτή ότι κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας χρέωσε την Ελλάδα με τουλάχιστον 100 δις ευρώ, απάντησε με νεύρα κι οργή: «Είστε με τη ΝΔ». Ποιος; Ο Ισπανός Γκονζάλες; Έλεος! Κι όμως, ο κ. Τσίπρας νόμιζε ότι βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη κι ότι έδινε συνέντευξη τύπου σε Έλληνες δημοσιογράφους, που μπορούσε να αποκλείει κατά το δοκούν, αν δεν είναι δεόντως φιλικοί προς το πρόσωπο του. Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας κι οι σύντροφοι του ζουν υπό το βάρος της επερχόμενης εκλογικής τους συντριβής και λειτουργούν σπασμωδικά. Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη

Όμως τόσο ο κ. Τσίπρας όσο κι οι σύντροφοι του στο Μαξίμου πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι επειδή δεν τους βγαίνει η παρτίδα, δεν τους φταίει κανείς άλλος. Παρά οι ίδιοι κι η ανικανότητα τους. Δεν τους φταίνε οι Ευρωπαίοι που δεν δέχονται την κατάργηση της περιστολής της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις. Οι ίδιοι την νομοθέτησαν. Και μάλιστα δις. Δεν τους φταίνε τα αυθαίρετα στο Μάτι για την τραγωδία. Ούτε φυσικά οι νεκροί, που τα έκτισαν. Τους φταίει η ανικανότητα κι ο κυνισμός τους, αφού δεν εφήρμοσαν το σχέδιο εκκένωσης. Δεν τους φταίνει οι συνταξιούχοι, που εξεγείρονται μετά την ρήση Τσίπρα, ότι θα με τον θάνατο τους θα εκλείψει φυσιολογικά η «προσωπική διαφορά». Φταίει ο ίδιος, που το είπε.

Είναι σαφές ότι η κατάσταση για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι απελπιστική, γιατί έχουν απογοητεύσει τους Έλληνες, που, κακώς, τους είχαν εμπιστευθεί το 2015. Κι αυτό θα γίνεται χειρότερο όσο περνά ο χρόνος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βρίσκεται σε αποδρομή. Κι όπως διδάσκει η ιστορία, μια αποτυχημένη κυβέρνηση, που έχει τελειώσει στην συνείδηση των πολιτών, δεν μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση. Ότι κι αν κάνει. Όσες παροχές της τελευταίας στιγμής κι αν δώσει. Το μόνο, που μπορεί να πετύχει είναι να καταστρέψει κι ότι έχει ακόμα απομείνει όρθιο στο ερημικό τοπίο της χειμαζόμενης ελληνικής οικονομίας…

Βλέπω την αύξηση της υπογεννητικότητας και ανησυχώ βαθιά. Αποτελεί ένα τεράστιο κίνδυνο για το ίδιο μας το έθνος. Η Ελλάδα σταδιακά γερνάει και χάνει τον οικονομικό της δυναμισμό.

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, συναντήθηκε σήμερα με τον υπουργό Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, κ. Χάικο Μάας. Κατά τη συνάντησή τους, συζήτησαν τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων.

Ο κ. Μητσοτακης επανέλαβε τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας, δίνοντας έμφαση στο τρίπτυχο όνομα-γλώσσα-εθνότητα, και επιβεβαίωσε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών οποτεδήποτε και αν έρθει στη Βουλή.

Ακόμη, συζητήθηκαν οι τρέχουσες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παρουσίασε στον κ. Μάας το μεταρρυθμιστικό του σχέδιο, όπως το ανέπτυξε στη ΔΕΘ.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ν.Δ. Κ. Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΩΝ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΚΩΝ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Αγαπητέ Ryan, κυρίες και κύριοι,
Με μεγάλη χαρά προλογίζω τη σημερινή εκδήλωση που συνδιοργανώνεται από την Έδρα Ελληνικών Σπουδών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης του Πανεπιστημίου Stanford και το Ίδρυμα Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Είναι η δεύτερη ετήσια διάλεξη στη μνήμη του πατέρα μας και με χαρά διαπιστώνω πως ο θεσμός αυτός αρχίζει να αποτελεί ένα σημαντικό αυτοτελές γεγονός.  Και είναι πραγματικά μεγάλη τιμή να είναι σήμερα μαζί μας ο διακεκριμένος καθηγητής Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Tορόντο, κ.Ryan Balot.
Το αντικείμενο της διάλεξής του είναι: «Το θάρρος ως δημοκρατική αρετή. Ένα αρχαίο Ελληνικό ιδεώδες και η σύγχρονη προοπτική του». Είναι μια θεματική που αρμόζει στη μνήμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και πιστεύω πως φωτίζει εύστοχα τη δημόσια παρακαταθήκη του.
Φίλοι και αντίπαλοι αναγνωρίζουν πλέον ότι το θάρρος ήταν ίσως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της πολιτικής του προσωπικότητας. Θυμάμαι και εγώ, φαντάζομαι και οι αδελφές μου,  από μικρό παιδί τον πατέρα μας να μας λέει πως ο φόβος ήταν γι’ αυτόν μια άγνωστη λέξη. Ίσως γιατί βρέθηκε όχι μόνον φυλακισμένος στα εικοσιπέντε του, αλλά και καταδικασμένος σε θάνατο, στα χρόνια της Κατοχής στην Κρήτη. Δεν είμαι σίγουρος τι πραγματικά ένιωθε τότε στο βάθος της ψυχής του. Μας έλεγε πάντα την ιστορία πως την αυγή σηκωνόταν και ντυνόταν περιμένοντας μήπως και έρθουν να τον πάρουν για το εκτελεστικό απόσπασμα. Κάποιες φορές ήταν η σειρά ενός από τους συγκρατούμενούς του. Ακούγοντας τους πυροβολισμούς από το προαύλιο ήξερε πως είχε τουλάχιστον μια μέρα ζωής ακόμα. Μετά με την συνηθισμένη ψυχραιμία του  έβγαζε τα ρούχα του και έπεφτε πάλι στο κρεβάτι για να κοιμηθεί.
Εμπειρίες σαν αυτές κάποιους ανθρώπους τους συνθλίβουν. Κάποιους άλλους, όμως, τους ατσαλώνουν. Στην περίπτωση του πατέρα μας συνέβη το δεύτερο, καθώς η δύναμη να μη το βάζει ποτέ κάτω και το θάρρος του να αντιμετωπίζει κατάματα τις δυσκολίες της ζωής, τον συνόδεψαν και σε όλη την πολιτική του διαδρομή.
Διότι πράγματι απαιτούσε θάρρος να υποστηρίζεις στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου την ενωμένη Αντίσταση εναντίον του κατακτητή, αλλά και τη συναδέλφωση των Ελλήνων. Ήθελε σίγουρα θάρρος, κατά τα ταραγμένα προδικτατορικά χρόνια, να μένεις σταθερός στον κοινοβουλευτισμό και τις απόψεις σου, ενώ αυτές βάλλονταν συχνά από παντού.  Όπως και να σηκώνεσαι σε μια ιστορική ομιλία, σε μια Βουλή που τότε έβραζε, τον Αύγουστο το 1965, και να εξηγείς με ψυχραιμία και νηφαλιότητα τις επιλογές σου. Ήθελε θάρρος να φεύγεις με ένα σκάφος έξι μέτρων, ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο με μελτέμι, να διασχίσεις το Αιγαίο  για να ξεκινήσεις έτσι τον αγώνα σου απέναντι στη Χούντα. Ήθελε επίσης θάρρος να λες πάντα την άποψή σου παραμερίζοντας το εφήμερο πολιτικό κόστος. Να είσαι η φωνή της λογικής στα εθνικά θέματα. Να προειδοποιείς για τα επερχόμενα δεινά στην οικονομία και να το κάνεις κυρίως τα χρόνια της μεγάλης ψευδαίσθησης, τα χρόνια της παράλογης ευφορίας και της μέθης. Και ήθελε μεγάλη ψυχική γενναιότητα, τη στιγμή ενός ανείπωτου πόνου και μιας μεγάλης οικογενειακής τραγωδίας, να σηκωθείς και να μιλήσεις στη Βουλή για την ανάγκη να σταθούν όλοι όρθιοι και ενωμένοι για να διαφυλάξουν τους θεσμούς και το Πολίτευμα. Να ζητάς περισσότερη Δημοκρατία την ώρα που θρηνούσες τον Παύλο Μπακογιάννη, χτυπημένο από τις σφαίρες της τρομοκρατίας.
Η αποθέωση του δημόσιου θάρρους εκδηλώνεται, ωστόσο, εμφατικά σε στιγμές κομματικής υπέρβασης. Και σε μία τέτοια ιστορική στιγμή υπήρξε και ο Ιούνιος του 1989. Τότε, που ο φιλελεύθερος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κάλεσε στο ίδιο μετερίζι της Ελλάδας, τους ηγέτες της Αριστεράς Χαρίλαο Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκο, στηρίζοντας από κοινού μία κυβέρνηση συνεργασίας. Πέτυχε, έτσι, στο μέγιστο βαθμό την εθνική συμφιλίωση. Ήταν ένα ζητούμενο για 45 χρόνια. Ναι πρέπει να το θυμηθούμε! Στην Ελλάδα, οι διαχωριστικές γραμμές του μίσους και του ιδεολογικού διχασμού γκρεμίστηκαν νωρίτερα από το τείχος που χώριζε τα δύο αντίπαλα συστήματα του πλανήτη. Και αυτό αποτελεί μία πολύτιμη παρακαταθήκη για το σήμερα, που απαιτεί όσο ποτέ, θάρρος και αλήθεια. Είναι αυτή η παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που τιμούμε με τη σημερινή εκδήλωση.
 Κυρίες και κύριοι,
«Αν έχεις το θάρρος να λες την αλήθεια, δεν θα κάνεις ποτέ λάθος», δίδασκε -ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ.- ο Σοφοκλής. Έτσι, απέδωσε στο θάρρος μια διάσταση ηθική, την ώρα που το συνέδεε με το ρεαλισμό. Ταυτόχρονα, αναγορεύοντας το θάρρος ως εργαλείο αποφυγής σφαλμάτων, το ανέδειξε και ως διακριτή πολιτική αρετή. Γιατί, πράγματι, θαρραλέος δεν είναι μόνον ο σωματικά ανδρείος και ο τολμηρός στις μάχες. Αυτό ήταν το ομηρικό πρότυπο. Θαρραλέος είναι και αυτός που αταλάντευτα υπηρετεί το σωστό, ακόμη και όταν οι γύρω συνθήκες είναι εντελώς αντίξοες. Ακριβώς όπως το διατύπωσε, 2.500 χρόνια μετά, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Ο φόβος είναι αντίδραση, ενώ το θάρρος απόφαση!».

Απόψε, με τρόπο γόνιμο, ο καθηγητής Balot θα φωτίσει μία παρακαταθήκη της Αθηναϊκής Δημοκρατίας που παραμένει ενεργή τον 21ο αιώνα. Μας καλεί να αντιμετωπίσουμε το θάρρος «ως χώρο του ορθολογικού προβληματισμού, όπου αντισταθμίζονται οι πολλές πιέσεις για γρήγορες και απλές αποφάσεις». Νομίζω ότι εδώ βρισκόμαστε στον πυρήνα της πολιτικής: Στην άμυνα εκείνου που αποφασίζει, μένοντας σταθερός απέναντι στις επιρροές των επιμέρους μειοψηφιών. Στο πρόταγμα της καθαρής λογικής ως πυξίδας του κοινού συμφέροντος. Στην προσήλωση στη μακροπρόθεσμη οπτική έναντι του κοντόφθαλμου καιροσκοπισμού.
Ο καθηγητής Balot θα μας μιλήσει για το θάρρος του ανωνύμου Αθηναίου πολίτη του 5ου αιώνα π.Χ. Το θάρρος να συμμετέχει στα κοινά, να παίρνει το λόγο στην Εκκλησία του Δήμου και να υπερασπίζεται τη γνώμη του με πάθος. Το θάρρος να εμπιστεύεται τους θεσμούς της πόλης του. Όπως έκανε ο Δημοσθένης όταν οδήγησε τον Μειδία στα δικαστήρια γιατί αυτός χρησιμοποιούσε το χρήμα και την ισχύ του για να φιμώσει συμπολίτες του και να τους εμποδίσει να συμμετέχουν στον δημόσιο διάλογο.
Και είναι ακριβώς αυτό το θάρρος της συμμετοχής στη διαμόρφωση της συλλογικής μοίρας που ορίζει τελικά την πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Και μόνο μέσα από τη συμμετοχή, μέσα από τον διάλογο, μέσα από την ορθολογική ανταλλαγή απόψεων μπορεί να προκύψει μια κοινή συνισταμένη για το μέλλον. Πόσο επίκαιρα άραγε είναι όλα αυτά σε μια κοινωνία πληγωμένη και θυμωμένη; Μια κοινωνία που συχνά ζει σήμερα την αποχή ως έκφραση του πολιτικού αδιεξόδου, ενώ όλοι ξέρουμε πως η συμμετοχή είναι τελικά μονόδρομος για την έξοδο από μια τέτοια παγίδευση.
 Κυρίες και κύριοι,
Η τρέχουσα συγκυρία μας υποβάλλει σε μία διπλή άσκηση πολιτικού θάρρους: Από τη μια, οφείλουμε να κάνουμε μια ειλικρινή αποτίμηση και αποτύπωση ενός οδυνηρού κύκλου που κλείνει δραματικά. Και από την άλλη καλούμαστε να κάνουμε την τολμηρή επιλογή μιας νέας πορείας που ανοίγεται μπροστά μας. Είναι μια πρόκληση που ο κάθε πολίτης αντιμετωπίζει ξεχωριστά. Πρωτίστως, όμως, είναι μια πρόκληση που απευθύνεται στο πολιτικό προσωπικό της χώρας μας. Όλους εμάς, που οφείλουμε να βγάλουμε το θυμικό από τις πολιτικές συμπεριφορές και στη θέση του θυμικού να προτάξουμε τη λογική. Από το σύνθημα να επιστρέψουμε στο επιχείρημα. Και από την υπόσχεση να περάσουμε στην πράξη.
Και η Ελλάδα πρέπει με θάρρος να κοιτάξει πίσω της, να αναγνωρίσει τα θεμελιώδη κεκτημένα της Μεταπολίτευσης: Την εδραίωση της Δημοκρατίας, την είσοδο στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, τον, έστω και μερικό, εκσυγχρονισμό των δομών. Με το ίδιο θάρρος, όμως, είναι ανάγκη να αντιληφθεί  η Ελλάδα και τις ευκαιρίες που έχασε στην Οικονομία, την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, την ανασυγκρότηση του Κράτους. Και να αναλογιστούμε, όλοι μαζί, τις ευθύνες των πολιτικών, αλλά και των κοινωνικών ομάδων που λειτούργησαν ως μοχλός ανασταλτικής πίεσης. Το κάνουμε αυτό, όχι για να «τιμωρήσουμε» και, μάλιστα, ετεροχρονισμένα, αλλά για να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα που αφορούν το μέλλον.
Από την πλευρά του, το πολιτικό σύστημα δεν έχει άλλον δρόμο από τον θαρραλέο επαναπροσδιορισμό του. Οφείλει να εντοπίσει τους λόγους για τους οποίους αυτοπεριορίστηκε σε παλαιές πρακτικές και δείλιασε μπροστά στην ανανέωση. Να αναρωτηθεί, επιτέλους, γιατί απέναντι στην κρίση, μόνο εμείς οι Έλληνες -σε αντίθεση με τους Πορτογάλους ή τους Ιρλανδούς- υποκύψαμε τόσο εύκολα στις σειρήνες της δημαγωγίας. Και πώς ένας λαός δοκιμασμένος από καταστροφές και διχασμούς, παραπλανήθηκε, έστω πρόσκαιρα, από ένα κομματικό μόρφωμα, το οποίο ενσάρκωσε τις χειρότερες πλευρές του χθες. Και πρέπει όλα αυτά να τα κάνουμε, όχι ασφαλώς για να καταλήξουμε σε μια άκριτη απόρριψη της πολιτικής, αλλά για να υπηρετήσουμε από κοινού την αναβάθμιση της δημόσιας ζωής.
Πιστεύω ότι το κόμμα μας, η Νέα Δημοκρατία, βρίσκεται σε σωστό δρόμο για να κερδίσει αυτή τη μάχη απέναντι σε μια ποιοτική «πρόκληση θάρρους». Μακριά από συμπλέγματα, έχει αναγνωρίσει το δικό της μερίδιο στα προβλήματα του παρελθόντος. Δεν έκρυψε ούτε τα λάθη της, ούτε τις παραλείψεις της ούτε τις κακές της στιγμές. Όλα αυτά, όμως, τα μετουσιώνει σε υπερβάσεις, που αποτυπώνονται στις θέσεις, τη συμπεριφορά της, το πρόγραμμά της. Ένα πρόγραμμα που δεν χαϊδεύει αυτιά, αλλά ενεργοποιεί συνειδήσεις. Που δεν στοχεύει μόνο στην καρδιά, αλλά και την σκέψη. Και που δεν ενεργοποιεί, μόνο την ελπίδα, αλλά τα μυαλά και τα χέρια όλων των πολιτών.
Σε έναν μήνα ακριβώς από σήμερα, στις 18 Οκτωβρίου, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τον έχω συχνά στο μυαλό μου, όπως είμαι σίγουρος ότι τον έχετε και εσείς. Διότι σχεδόν καθημερινά συνειδητοποιώ ότι αν κάτι χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα είναι η πίστη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Δηλαδή το θάρρος.  Χρειάζεται θάρρος να απαντάς σε υποσχέσεις και ψέματα, όχι με άλλα ψέματα, αλλά με συγκεκριμένο σχέδιο και με αλήθειες. Να προτείνεις ανάπτυξη και ατομική πρωτοβουλία σε ένα Κράτος αγκυλωμένο από τη γραφειοκρατία. Να μιλάς για αξιολόγηση αντί για κομματικά ρουσφέτια, να μιλάς για αριστεία αντί για βόλεμα.  Και να καλείς σε μία μεγάλη συμπόρευση προόδου όχι μόνο τους δικούς σου πολιτικούς υποστηρικτές, αλλά κάθε δημοκρατική δύναμη εκσυγχρονισμού. Και τελικά, όλους τους πολίτες.
Όλα αυτά είναι θάρρος. Θάρρος που είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα φέρει ένα φωτεινό αποτέλεσμα: Μία νέα ισχυρή κυβέρνηση όλων των Ελλήνων με επικεφαλής τους πιο άξιους. Για να πάμε, επιτέλους, την Ελλάδα μπροστά. Μπορούμε.

Το συμβόλαιο που μας κρατούσε ενωμένους ως κοινωνία, αυτή η άρρητη συμφωνία εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτείας, μεταξύ παραγωγής και οικονομίας, έχει σπάσει.

Συζήτηση του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη με startuppers στο περίπτερο της Digital Greece στην 83η ΔΕΘ.

Στο περίπτερο των Startup βρέθηκε ο #Κυριάκος_Μητσοτάκης στο πλαίσιο της επίσκεψης του στην 83η ΔΕΘ. Εκεί συνομίλησε με νέους επιχειρηματίες, τονίζοντας ότι θα πρέπει να «ριζώσει ο σπόρος της επιχειρηματικότητας».Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας συνέχισε την περιήγησή του στην έκθεση, επισκεπτόμενος το περίπτερο Digital Greece, όπου και συνομίλησε σε πάνελ με εκπροσώπους της νεοφυούς επιχειρηματικότητας (start up), όπου και ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Είμαι χαρούμενος που για πρώτη φορά, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης υπάρχει μια οργανωμένη και μαζική παρουσία όλου του οικοσυστήματος της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Είπα πολλές φορές ότι η κρίση μας πλήγωσε όλους πολύ. Αλλά αν κάτι θετικό προέκυψε από την κρίση, είναι μια πραγματική στροφή της κοινωνίας προς την επιχειρηματικότητα. Η επιχειρηματικότητα “νομιμοποιήθηκε” και πολλοί νέοι πια βλέπουν στη δημιουργία μιας νέας επιχειρηματικής δράσης, μια πραγματική διέξοδο για να φτιάξουν την καριέρα τους και να φτιάξουν την ζωή τους. Για όσους δεν το γνωρίζετε -ειδικά οι νεότεροι στην παρέα μας- εγώ προέρχομαι από το οικοσύστημα της επιχειρηματικότητας. Πέρασα 7 χρόνια πριν μπω στην πολιτική, σε μια από τις πρώτες εταιρείες venture capital στην Ελλάδα. Σε μια εποχή όπου πασχίζαμε να πείσουμε νέους ανθρώπους ότι αξίζει τον κόπο να φτιάξεις την δική σου επιχείρηση. Και δεν σας κρύβω ότι τότε δεν είχαμε πολύ μεγάλη ανταπόκριση. Τα πράγματα, όμως από τότε έχουν αλλάξει και έχουν αλλάξει δραστικά. Άρα πρέπει να επιτρέψουμε σε αυτό τον σπόρο της επιχειρηματικότητας να ριζώσει και να δώσει καρπούς».

Στη συνέχεια, μίλησε για την αναγκη να δοθούν φορολογικά κίνητρα αλλά και εργαλεία χρηματοδότησης για τις start up επιχειρήσεις, ενώ έδωσε έμφαση στη σύνδεση της επιχειρηματικότητας με την εκπαίδευση. «Πρέπει να προσεγγίσουμε τα πανεπιστήμιά μας και να γεφυρώσουμε το χάσμα που υπάρχει σήμερα μεταξύ έρευνας και παραγωγής» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ακόμη εστίασε στο υψηλό φορολογικό και ασφαλιστικό κόστος που αποτρέπει εταιρείες από την πρόσληψη στελεχών. «Ξέρω πολύ καλά ότι πολλές επιχειρήσεις σήμερα, με τις υψηλές εργοδοτικές εισφορές χάνουν άξια στελέχη και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για εσάς, ειδικά για τις επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ήδη φτάσει σε κάποιο στάδιο. Εμείς λέμε ξεκάθαρα μείωση της φορολογίας για τις επιχειρήσεις στο 20%, 5% στα μερίσματα και μείωση στις ασφαλιστικές εισφορές στο 15% εντός μιας τετραετίας. Θέλουμε να ξανακάνουμε την εργασία στη χώρα ανταγωνιστική».

Απευθυνόμενος στους ιδρυτές start up επιχειρήσεων είπε: «Πιστεύω σε εσάς, θέλω να μείνετε στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή κάποιοι από εσάς ενδεχομένως να φύγετε αλλά κρατήστε πάντα στην καρδιά σας την Ελλάδα και κρατήστε και ένα κομμάτι της δουλειάς σας στην Ελλάδα. Αυτή είναι η πρόκληση και αυτό θα ήθελα να πετύχω. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να είμαι σήμερα εδώ μαζί σας».

Στη συνέχεια, απαντώντας στις ερωτήσεις των start-uppers υπογράμμισε: «Χρειαζόμαστε επενδύσεις και στο ανθρώπινο κεφάλαιο. Αυτό για μένα σημαίνει τα εξής. Σημαίνει άλλη παιδεία σε επίπεδο Πανεπιστημίου και τεχνικής εκπαίδευσης, τελείως διαφορετική από αυτή που έχουμε σήμερα. Σημαίνει μεγαλύτερη σύνδεση με τη παραγωγή, σημαίνει περισσότερα ξενόγλωσσα προγράμματα. Μεγάλη πρόκληση, επίσης, είναι να φέρουμε πίσω κάποιους από όσους έφυγαν στο εξωτερικό. Έχουμε 400.000 νέους ανθρώπους οι οποίοι έφυγαν από την Ελλάδα, πάρα πολλοί είναι στον κόσμο των νεοφυών επιχειρήσεων, θέλουν να γυρίσουν πίσω και είναι ένα ανθρώπινο δυναμικό άμεσα αξιοποιήσιμο το οποίο πρέπει να γυρίσει αν, το τονίζω, αν πειστεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει σταθερότητα, ότι τα πράγματα θα πάνε γενικά προς το καλύτερο, ότι αξίζει το κόπο να πάρουν το ρίσκο να ξαναλλάξουν τη ζωή τους».

Αναφορικά με τους τομείς στους οποίους η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, σημείωσε πως «για εμάς τουρισμός, πολιτισμός, πρωτογενής παραγωγή και προστασία του περιβάλλοντος, συνθέτουν ένα τετράγωνο το οποίο αποτελεί το βασικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα ως χώρα και πάνω σε αυτή τη λογική θα έρθουν να πατήσουν πολλές καινούργιες επιχειρηματικές προσπάθειες οι οποίες θα αναπτυχθούν».

Ο κ. Μητσοτάκης άκουσε με προσοχή το βασικό αίτημα των start-uppers που δεν ήταν άλλο από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Ο κ. Μητσοτάκης αναγνώρισε ότι ειδικά για τις start up επιχειρήσεις, που δεν εμφανίζουν κέρδη, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία η μείωση των ασφαλιστικών εισφορων και δευτερευόντως της φορολογίας. Συγκεκριμένα δήλωσε: «Οι επιβαρύνσεις στην εργασία αυτή τη στιγμή είναι απαγορευτικές για να διατηρήσουμε το ταλέντο χώρα μας, και για αυτό και επιμένω στην ανάγκη μείωσης των εισφορών. Για τις μικρές εταιρείες αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό».

Ο κ. Μητσοτάκης μάλιστα, προχώρησε στην ανακοίνωση μια προγραμματικής δέσμευσης σχετικά με τις δομές επιχειρηματικής εξωστρέφειας της χώρας. Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε, «η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα προχωρήσει στην ενοποίηση όλων των δομών επιχειρηματικής εξωστρέφειας της χώρας στο Υπουργείο Εξωτερικών. Γιατί στο Υπουργείο Εξωτερικών; Διότι σκοπός της διπλωματίας δεν είναι μόνο τα γεωπολιτικά ζητήματα, αλλά η προώθηση των εμπορικών συμφερόντων της χώρας. Άρα θα δημιουργήσουμε μία δομή σε μία ειδική γενική διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών, στην οποία θα συγκεντρωθούν αρμοδιότητες που σήμερα υπάρχουν διεσπαρμένες στο Υπουργείο Εξωτερικών, στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Όλα μία δομή. Και οι διπλωματικοί μας θα αξιολογούνται πια και με βάση την επιτυχία την οποία φέρνουν, σε μετρήσιμους δείκτες που έχουν να κάνουν με τις οικονομικές σχέσεις».

Κλείνοντας, ανέφερε τα εξής: «Το σύνθημά μας φέτος στη Δ.Ε.Θ. είναι μια απλή λέξη: «μπορούμε». Και πραγματικά το πιστεύω ότι μπορούμε. Εσείς οι ίδιοι το έχετε αποδείξει στο εαυτό σας φτάνει τώρα να το πιστέψουμε συνολικά ως χώρα.

Στο κλείσιμο μιας γκρίζας εποχής, την οποία οι Έλληνες θέλουν να αφήσουν οριστικά πίσω τους.

Προεκλογικά παιχνίδια
εις βάρος της οικονομίας

Λοβέρδος Γιάννης  Τρίτη, 11 Σεπ '18

Μπορεί πράγματι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να μην ήθελε να στοχοποιήσει τους 70άρηδες συνταξιούχους, που είπε ότι με «φυσικό τρόπο» θα μειώσουν την επιβάρυνση στο ασφαλιστικό καθώς φεύγουν από τη ζωή, αλλά η αναφορά του προκάλεσε έντονη πολιτική αντιπαράθεση. Διότι απέδειξε δύο σοβαρά πράγματα: Κατ’ αρχάς επιβεβαιώσε αυτό που λέμε εδώ και καιρό ότι στην πραγματικότητα ΟΛΕΣ οι συντάξεις έχουν μειωθεί (ελάχιστες μπορεί και να αυξήθηκαν) με τον επανυπολογισμό του νόμου Κατρούγκαλου. Κι ότι το τέχνασμα της  «προσωπικής διαφοράς», δεν αρκεί για να εμποδίσει τις νέες  μειώσεις, που θα ισχύσουν με τον έναν η τον άλλο τρόπο μέσα στο επόμενο διάστημα.Και το δεύτερο είναι ότι ο χρόνος  εκλογών θα εξαρτηθεί από το αν οι δανειστές θα εγκρίνουν η όχι την αναστολή η την κατάργηση της ψηφισμένης  μείωσης  των συντάξεων. Το μόνον βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν πρόκειται να έρθει σε ρήξη με τους δανειστές όποια κι αν είναι η τελική απόφαση τους. Αν συμφωνήσουν να μην μειωθούν, πιθανότερος χρόνος  εκλογών είναι ο Μάϊος του 2019. Αν δεν συμφωνήσουν, οι εκλογές θα  γίνουν άμεσα.

Δεν είναι μόνο το θέμα των συντάξεων, που σηματοδοτεί τις πολιτικές εξελίξεις. Η παροχολογία του κ. Τσίπρα από βήματος της ΔΕΘ δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντικές. Δεν έπεισαν τους πολίτες, που έτσι κι αλλιώς είναι πολύ επιφυλακτικοί με ότι ο κ. Τσίπρας υπόσχεται, αλλά οι περισσότερες εξαγγελίες του, όπωσς η μείωση ασφαλιστικών εισφορών, ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, αποτελούν εδώ και δύο χρόνια μέρος του προγράμματος της ΝΔ που έχει ήδη εξαγγείλει ο Κυρ. Μητσοτάκης από βήματος της ΔΕΘ τα προηγούμενα χρόνια. Ετσι κι αλλιώς όταν μια κυβέρνηση βρίσκεται σε αποδρομή, όπως η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ότι κι αν υπόσχεται το αποτέλεσμα εκλογικά είναι μικρό. Ακόμα και χρήματα να μοιράσει στον κόσμο, αυτός θα τα πάρει και μετά θα πάει να ψηφίσει το κόμμα που εκτιμά ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, κι αυτό αν αμφίβολα είναι η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη, που λαμβάνει διαστάσεις ισχυρού αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύματος.

Το πιό σημαντικό ομως είναι ότι ο κ. Τσίπρας παραδέχτηκε αυτό που γράφουμε εδώ και καιρό. Ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί να δανείζεται σημαντικά ποσά κάθε χρόνο αλλά πλέον όχι από τους Ευρωπαίους εταίρους μας αλλά τις αγορές, που είναι απείρως πιό αμείλικτες από τον Σόϊμπλε και την Μέρκελ, και τιμωρούν αυξάνοντας το κόστος του δανεισμούς με την άνοδο του επιτοκίου. Γιά να μπορεί να δανείζεται η Ελλάδα πρέπει να εξασφαλίζει χαμηλό επιτόκιο και για να το πετύχει αυτό, πρέπει να πείθει για την αποτελεσματικότητα, την υπευθυνότητα και την σοβαρότητα  της οικονομίας, της δημόσιας διοίκησης και της κυβέρνησης της. Μέχρι στιγμής αυτό δεν ισχύει. Η Ελλάδα δεν πείθει κι οι αγορές καθώς είναι επιφυλακτικές, κρατούν τα επιτόκια σε υψηλά, άνω του 4% επιτόκια. Που είναι απαγορευτικά για την έξοδο μας στις αγορές, όπως ουσιαστικά παραδέχτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ισχυριζόμενος ότι θα βγούμε μόλις οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Μέχρι τότε, είπε, θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε το «μαξιλαράκι» των 22 περίπου δις ευρώ, που έχουμε εξασφαλίσει απότους Ευρωπαίους.

Αυτό, που δεν είπε ο κ. Τσίπρας είναι ότι από την στιγμή, που αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε το «μαξιλαράκι», το οποίο πράγματι επιτρέπει να μην βγούμε στις αγορές για δύο χρόνια, τα επιτόκια θα αυξάνονται κι η εμπιστοσύνη στην Ελλάδα θα μειώνεται. Αυτό δεν φαίνεται ναανησυχεί τον κ. Τσίπρα, που το μόνο, που δείχνει να τον ενδιαφέρει είναι η διαχείριση της εκλογικής του ήττας και να φορτώσει την δύσκολη κατάσταση, στην οποίαν θα περιέλθει η ελληνική οικονομία  στην επόμενη κυβέρνηση, που χωρίς αμφιβολία θα είναι αυτή του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ.

Όμως δεν είναι δυνατόν να παίζουμε με το μέλλον της χώρας. Στο όνομα μικροκομματικών παιχνιδιών και προεκλογικών σκοπιμοτήτων, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δείχνει να είναι έτοιμη να εγκαταλείψει πλήρως όποια μεταρρυθμιστική προσπάθεια για εφήμερα εκλογικά οφέλη, υπονομευόντας οριστικά την πορεία της Ελλάδας, που, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας...

«Μπορούμε επιτέλους να πάμε την Ελλάδα μπροστά!»: Η ιστορική ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ

Η περιοδεία του Προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στα περίπτερα της 83ης ΔΕΘ, στο Live News Weekend με τον Βασίλη Τσεκούρα (Epsilon TV, 15/9/2018)

Καραμανλής: Με περιμένει η Νατασα

Η βόλτα του Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη…
και «Χωρίς ΜΑΤ»