Προς το παρόν, επισημαίνω πως βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογικό περιβάλλον.

Φώτιος Μαυρόφτας Υποψήφιος Βουλευτής  με την Ν.Δ.
στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών

"Η εργασία είναι η πεμπτουσία της Πολιτικής Πράξης"

Η κοινωνική συνοχή είναι μια έννοια που ακουμπά πάνω σε συνθήκες διαβίωσης της κοινωνίας.

 Όταν το βιοτικό επίπεδο είναι σε επίπεδα που επιτρέπουν τις επενδύσεις των πολιτών, τότε η κοινωνική συνοχή σφυρηλατείται.

Όταν το βιοτικό επίπεδο είναι σε επίπεδο που δεν μπορεί ο πολίτης να καλύψει βασικές του ανάγκες, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση συγκεκριμένης δυσκολίας της Πολιτικής να προσφέρει λύσεις.

Για να δούμε κάτι που το θεωρώ σημαντικό.
Ποια είναι η ουσία της Πολιτικής.
Να προλαβαίνει καταστάσεις.
Να προλαμβάνει. Και να διαμορφώνει συνθήκες συνοχής και συνέχειας και πορείας της κοινωνίας. Σαφώς προσανατολισμένη στα πολυεπίπεδα της ζωής της Πολιτείας και εξυπακούεται δομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε ο Πολίτης να αισθάνεται τη Πολιτεία κοντά του και σύμμαχό του.

Πως τις προλαβαίνει. Και πως προλαμβάνει.
Θα έρθω πάλι σε κοινωνικό θέμα στη αρθρογραφία αυτή. Θα δούμε σύντομα το γιατί η εργασία, η αύξηση των θέσεων και μάλιστα αύξηση που θα φέρει καλές αμοιβές, είναι σημαντική για την Πολιτική συνείδηση του Πολίτη.

Η εργασία ως γνωστόν έχει και φέρει θετικά στους εξής ως κάτωθι τομείς Πνευματικός τομέας
Ηθικός τομέας
Ψυχολογικός τομέας
Κοινωνικός τομέας
Πολιτικός τομέας
Οικονομικός τομέας
Εθνικός τομέας

Ο ένας τομέας είναι συνδεδεμένος με τον αμέσως επόμενο.
Το να έχεις πολιτικό στόχο την αύξηση των σωστά.. αμειβομένων θέσεων εργασίας, είναι πράξη ευθύνης απέναντι στη προσωπικότητα του πολίτη.

Θα αναφερθώ στους 3 τελευταίους τομείς. Ξεκινώντας από τον τελευταίο.
Η εργασία ως εθνικός στόχος εξυπηρετεί άμεσα την πολιτική που ακολουθείται για αύξηση του Α.Ε.Π. της χώρας καθιστώντας αυτήν ως μια χώρα οικονομικά δυνατή και αυτάρκης. Δεν είναι όμως αυτό μόνο. Καθόσον γνωρίζουμε ότι το να έχεις μια οικονομία δυνατή, αυτό παρέχει ασφάλεια στους πολίτες διότι ο λόγος είναι ότι η χώρα έχει κύρος και διαπραγματευτική ισχύ.

Επομένως δεν θα ήταν λάθος να ισχυριστώ ότι η εργασία ως ένα κοινωνικό αγαθό αλλά και ως δικαίωμα που εκπορεύεται από το Σύνταγμα, δίνει στη προσωπικότητα του πολίτη το κύρος ενός δυνατού Έθνους και μιας σωστής Δημοκρατίας.

Συνεχίζω με τον δεύτερο από το τέλος τομέα.Οικονομικός τομέας Η πολιτική της εργασίας, των σωστά αμειβομένων θέσεων εργασίας οφείλει να έχει ως κίνητρο την ψυχολογία του πολίτη.
Και εξηγώ.
Η οικονομική ζωή, που αυτή τη ζωή έχει ο άνθρωπος από την εποχή της ανακάλυψης ότι για να ζήσει διενεργεί καθημερινές συναλλαγές, είναι ζωή κάλυψης αναγκών. Η κάλυψη αναγκών έρχεται μέσα από την ανάπτυξη καινοτομιών, που ανά τους αιώνες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Είναι η εξέλιξη.

Μέσα από αυτή την συνεχή εξέλιξη, ο πολίτης διαπιστώνει ότι η έμφαση της πολιτικής είναι στο πως να δίνει τα εφόδια στην ιδιωτική πρωτοβουλία ώστε να ανακαλύπτει. Όσο περισσότερο το κράτος έχει ανθρώπους που εκσυγχρονίζουν τις συναλλαγές και εφευρίσκουν νέους τρόπους αύξησης παραγωγής, αυξάνεται η ζήτηση. Και όταν αυξάνεται η ζήτηση είναι μόνο θετικό.

Η ουσία είναι ο πολίτης να καλύπτει τις ανάγκες του και να έχει το χώρο εκείνο ώστε να καλύπτει και τις βλέψεις του στη ζωή.

Ξεκινάμε δηλαδή από το στόχο της αυτοσυντήρησης και πάμε σταδιακά σε στόχο τέτοιο ώστε ο πολίτης να μπορεί να δημιουργήσει στη ζωή του.

Πάμε στο τρίτο από το τέλος τομέα.
Και θα μείνω σε αυτόν προχωρώντας σε μια αναφορά που θεωρώ ότι θα αγγίξει. Κάνουμε αναφορά στη Πολιτική. Και εντοπίζουμε τι είναι Πολιτική. Και τι είναι να ασκείς Πολιτική.

Είναι η ανώτερη μορφή οργάνωσης της ζωής. Με τρόπο που θέτει κανόνες. Λειτουργίας ομαλής της κοινωνίας και την οδηγεί σε δρόμους συνεχούς επέκτασης της κοινωνικής συνείδησης και εφαρμογής σχεδίων τέτοιων που να θέσουν σε λειτουργία την δημοκρατική αντίληψη και συνείδηση του πολίτη.

Η εργασία είναι η πεμπτουσία της Πολιτικής Πράξης. Είναι αυτή που έρχεται όχι να συμπληρώσει αλλά να είναι η αφετηρία επενδύσεων του κράτους στους πολίτες που εργάζονται.
Η εργασία του ατόμου, της μοναδικής προσωπικότητας του Πολίτη, ενώ το πιστεύω είναι ότι αποτελεί μια πράξη ατομική, εργάζομαι για να ζήσω - δημιουργήσω, εν τούτοις είναι πράξη συνόλου.
Είναι μια βαθιά Πολιτική Πράξη.. Γιατί μέσω του ενός ωφελούνται γεωμετρικά και άλλοι πολίτες.

Αυτό τι σημαίνει. Ας το δούμε πρακτικά. Ότι όταν η Πολιτική που ασκείς είναι φιλολαϊκή, και φιλολαϊκή είναι και θέσεις εργασίας σωστά αμειβόμενες και ανάπτυξη σε κάθε πεδίο της παραγωγικής αλυσίδας του κράτους, καθίσταται ο Πολίτης αρωγός στην Πολιτική.

Είναι μέλος μιας συνολικής προσπάθειας ανάτασης, προσπάθειας επένδυσης του κράτους στους πολίτες του, και είναι ορατό το γεγονός της άμεσης αντίληψης ότι το Δημοκρατικό δικαίωμα στην εργασία είναι και αυτό που ισχυροποιεί τους δεσμούς Πολίτη - Πολιτικού.

Πολιτικά σκεπτόμενος πολίτης είναι και αυτός που μέσα από την εργασία μπορεί να αντιληφθεί ποιες είναι οι πρακτικές εκείνες που δίνουν δικαίωμα να διατηρεί την εργασία του και να αμείβεται σωστά και δίκαια.

Συνδέστε αυτό το θεώρημα ή αξίωμα αν θέλετε, με την εκπαίδευση. Οι σχολές μας, το έχω γράψει ήδη, καλούνται να έρθουν στο αύριο....
Οι επιχειρήσεις αναζητούν νέες δεξιότητες.
Επομένως είναι ζήτημα εμπιστοσύνης και ορθής κρίσης, να δει ο Πολίτης πως θα μπορέσει να αναπτύξει το πολιτικό του σκέπτεσθαι για να διακρίνει ποιος τον καθυστερεί... και ποιος τον ωθεί..

Οι Πολιτικές εργασίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας Δημοκρατίας που σέβεται τη προσωπικότητα του Πολίτη, και του δίνει την κοινωνική ηρεμία που χρειάζεται ώστε να εργάζεται απρόσκοπτα για τους στόχους που έχει θέσει στη ζωή του.

Είναι θέμα Παιδείας της Πολιτικής. Και η Παιδεία είναι κάτι που κερδίζεις αλλά και κάτι που έχεις απορρίψει...

Ερχόμενος στο κλείσιμο του σημερινού αυτού άρθρου θα έλεγα για την Κυβέρνηση να πάψει να πειραματίζεται με τις ζωές των ανθρώπων......

Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, εκφράζοντας την πλειοψηφία ενός λαού που έχει δει ότι η Πολιτική καλείται να είναι σωστά δομημένη και αναλυτική ως προς τις λύσεις, δίκαιη, σωστή αλλά και ταχύτατη προς την υλοποίηση.. ...έρχεται να τονίσει προς πάσα κατεύθυνση το εξής..... Ο σεβασμός στη προσωπικότητα του Πολίτη, είναι καθήκον της Πολιτείας και δεν μπορεί αυτός να τυγχάνει πειραματισμών.

Ως έννοια ηθικής αλλά και Πολιτικής Δεοντολογίας, ο σεβασμός για το αύριο των πολιτών είναι.. μη διαπραγματεύσιμος..

Ν.Δ - Κυριάκος Μητσοτάκης

Αυτοδυναμία
Σας ευχαριστώ.

Λοβέρδος Γιάννης

Η ρώσικη ρουλέτα του Κοτζιά,με τίμημα την Μακεδονία

Η σκληρή αντιπαράθεση ανάμεσα στον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών είναι χωρίς προηγούμενο στα διπλωματικά χρονικά της χώρας.

Η ανταλλαγή ακραίων διπλωματικών ανακοινώσεων μεταξύ Αθήνας και Μόσχας κι η απόφαση της Ρωσίας να ματαιώσει την επίσκεψη του Σεργκέϊ Λαβρόφ, που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα μέσα στον Σεπτέμβριο, καταδεικνύει ότι η ρήξη έχει προσλάβει πρωτόγνωρες διαστάσεις, μετά την απέλαση δύο ρώσων διπλωματών από την ελληνική κυβέρνηση, για λόγους, που ακόμα δεν έχουν πλήρως διευκρινισθεί αλλά σχετίζονται, όπως υποστηρίζεται, με προσπάθειες εξαγοράς βουλευτών, δημάρχων, μητροπολιτών για την προώθηση των ρωσικών συμφερόντων στην Ελλάδα, κι ιδίως στην Μακεδονία.

Δεν μπορώ να αποκλείσω ότι αυτά έχουν γίνει. Αλλά θα περίμενα περισσότερη κι εγκυρότερη ενημέρωση από την κυβέρνηση και το ΥΠΕΞ. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν τόσο σοβαρά ζητήματα, που αφορούν την διεθνή θέση της χώρας και να μην έχουν ενημερωθεί αρμοδίως τουλάχιστον η Βουλή κι οι πολιτικοί αρχηγοί.

Είναι γνωστό σε όλους ότι από συστάσεως του ελληνικού κράτους, οι πρεσβείες των μεγάλων δυνάμεων αναμιγνύονταν ενεργά, και πολλές φορές ξεπερνώντας τα εσκαμμένα, στα πολιτικά πράγματα της πατρίδας μας. Ουδέποτε όμως μέχρι τώρα δεν είχε υπάρξει παρόμοιο περιστατικό με απελάσεις διπλωματών και ματαίωση επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών μιάς τόσο μεγάλης χώρας, όπως είναι η Ρωσία. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι κάτι παρόμοιο δεν είχε συμβεί ούτε καν στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Ελλάδα, κακά τα ψέματα, είχε μετατραπεί σε πεδίο αντιπαράθεσης κατασκόπων.

Γιατί τώρα λοιπόν και γιατί από μια αριστερή κυβέρνηση, που διατηρούσε πολύ στενές σχέσεις με την Μόσχα και μέχρι προ τριετίας παρουσίαζε τον Πούτιν και την Μόσχα ως τους εν δυνάμει «σωτήρες» της Ελλάδας από τον βραχνά των μνημονίων και των «κακών» Ευρωπαίων δανειστών.

Είναι, για μένα, προφανές, ότι η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας του κ. Κοτζιά, που έχει πανικοβληθεί από τις αντιδράσεις του κόσμου για την συμφωνία των Πρεσπών, να τις απαξιώσει, αποδίδοντας τις σε ρώσους πράκτορες. Μάταια όμως, η Μακεδονία αποτελεί ένα μείζον ζήτημα, που δεν μπορεί να υπονομευθεί από προπαγανδιστικά τεχνάσματα, σταλινικού τύπου…