Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας στην εκδήλωση με θέμα: «Προκλήσεις και προοπτικές στην Ανώτατη Παιδεία».

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη σε μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας στην εκδήλωση με θέμα: «Προκλήσεις και προοπτικές στην Ανώτατη Παιδεία».

Και για να σας πείσω για κάτι που, βαθιά μέσα σας, το ξέρετε ήδη. Ότι μπορούμε να πετύχουμε.

Ομιλία του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη

στην 3η Διεθνή Ευρωαραβική Σύνοδο.

Γιατί ο Τσίπρας μας μπλέκει
 σε νέα κρίση

Λοβέρδος Γιάννης  Πριν 14 ώρες κ 3 λεπτά

Η δημόσια παραδοχή του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει στις αγορές, έστω κι αν αυτή την αδυναμία της την απέδωσε στην Ιταλία και την κρίση, που την συγκλονίζει, αποδεικνύει πόσο μεγάλο παραμύθι ήταν η δήθεν «καθαρή έξοδος» που ευαγγελιζόταν και διακήρυσσε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας κι η κυβέρνηση του για μετά τις 20 Αυγούστου. «Καθαρή έξοδος» δεν μπορεί να υπάρξει αφού η χώρα δεν μπορεί ακόμα, δύο μήνες μετά, να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές. Κι ουδείς γνωρίζει πότε αυτό θα καταστεί εφικτό, δεδομένου ότι η κατάσταση διεθνώς είναι εξαιρετικά ρευστή κι αβέβαιη. Κι αυτό αποδεικνύει ήδη το μεγάλο λάθος, που έγινε καθαρά για πολιτικάντικους λόγους, να μην αποδεχτεί η κυβέρνηση την προληπτική γραμμή στήριξης, που τα είχαν προτείνει οι Ευρωπαίοι και θα ήταν το μόνο αποκούμπι της στην περίπτωση που η πρόσβαση στις αγορές καταστεί αδύνατη. Όπως είναι λίαν πιθανόν να συμβεί στο προσεχές μέλλον εφόσον η αναταραχή διεθνώς συνεχιστεί.

Ας μην ξεχνάμε ότι τώρα που περνά η τετραετία 2015-2018, που ήταν η καλύτερη περίοδος για την ευρωπαϊκή οικονομία (όχι όμως για την Ελλάδα), καθίσταται προφανές ότι η κατάσταση περιπλέκεται. Το πολύ δύσκολο Brexit, ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ- Κίνας, που ουδείς μπορεί να προδικάσει την κατάληξη του, η κρίση στην Ιταλία, η νέα φούσκα στα χρηματιστήρια, ακόμα και οι πολιτικές αναστατώσεις, που φέρνουν διαρκώς ενίσχυση των πολύ δεξιών κομμάτων, εξαιτίας του μεταναστευτικού, με κατακρήμνιση των παλιών πολιτικών δυνάμεων, όπως συμβαίνει τώρα ακόμα και στη Γερμανία, όπου η κυβέρνηση μεγάλου Συνασπισμού πιθανόν πνέει τα λοίσθια, δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ουδείς γνωρίζει πώς θα εξελιχτούν τα πράγματα παγκοσμίως. Κι έτσι ο προβληματισμός ότι η πρόσβαση στις αγορές για την ευάλωτη ελληνική οικονομία είναι λίαν επίφοβος και στο μέλλον, προδικάζει μεγάλες αναταράξεις, παρά το γεγονός ότι για τα επόμενα δύο χρόνια, η Ελλάδα δεν έχει άμεση ανάγκη δανεισμού για να καλύψει τις υποχρεώσεις της, χάρις στο «μαξιλαράκι» των 21 περίπου δις ευρώ, που της δάνεισαν οι ευρωπαίοι το καλοκαίρι.

Όμως καθώς θα μικραίνει το «μαξιλαράκι» χωρίς να υπάρχει ανάλογη εντυπωσιακή ανάπτυξη της οικονομίας, η κατάσταση θα δυσκολεύει περισσότερο για την ελληνική οικονομία και θα την σπρώχνει και πάλι στο χείλος του γκρεμού. Αυτό δεν φαίνεται να το σκέπτεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, της οποίας το μοναδικό μέλημα είναι οι επερχόμενες εκλογές και πώς θα κατορθώσει να αποτρέψει μια σαρωτική νίκη της ΝΔ που όλες οι δημοσκοπήσεις πλέον προδιαγράφουν. Γι’ αυτό, με τον γνωστό ανεύθυνο τρόπο, που την χαρακτηρίζει, υπόσχέται τα πάντα στους πάντες. Όπως στους ένστολους, που θα τους δώσει μέρος των αναδρομικών τους με τον μισθό Δεκεμβρίου για να τους καλοπιάσει. Ή με διάφορες παροχές σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, που αποτελούν τον προνομιακό της εκλογικό ακροατήριο. Αλλά όλα αυτά απειλούν να εκτροχιάσουν δημοσιονομικά και πάλι την οικονομία. Ήδη στις Βρυξέλλες έχουν αρχίσει να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Και στην τελευταία συνεδρίαση του Euroworking Group, το κλίμα όσο φιλικό και θερμό κι αν φάνηκε στους εκπροσώπους του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, ήταν σαφές ότι δεν ήταν καθόλου μα καθόλου ευνοϊκό για την επίτευξη του διπλού στόχου που έχει θέσει η κυβέρνηση.

Και να μην γίνει η περικοπή των συντάξεων, με την ουσιαστική κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» αλλά και να εφαρμοστούν τα μέτρα, που είχε εξαγγείλει από την Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός. «Όλα μαζί ξεχάστε τα, δεν πιάνετε τους στόχους», ήταν το ουσιαστικό μήνυμα του EWG. Γι’ αυτό τούτη την στιγμή, ο κεντρικός κυβερνητικός στόχος, που είναι να μην περικοπούν πάση θυσία οι συντάξεις παραμένει αβέβαιος. Αλλά ακόμα κι αν τα καταφέρουν, όπως κατέδειξε η τελευταία δημοσκόπηση της Marc, ο κόσμος δεν πιάνεται κορόϊδο. Γνωρίζουν οι πολίτες ότι η αναστολή στις μειώσεις θα γίνει μέχρι τις εκλογές. Και μετά τα πράγματα θα αλλάξουν και πάλι. Κι όχι μόνον δεν θα δοθούν τα αναδρομικά των συνταξιούχων, (που είναι αδύνατον να δοθούν αφού προσεγγίζουν τα 9 δις ευρώ και δεν υπάρχουν), αλλά θα μειωθεί κι η «προσωπική διαφορά».

Οι πολίτες κατανοούν ότι οι όποιες παροχές και υποσχέσεις σήμερα είναι προεκλογικές, και θα ανατραπούν μετεκλογικά. Και γι’ αυτό και δεν πείθει η κυβέρνηση ότι δήθεν βγήκαμε από την κρίση. Όχι μόνον δεν βγήκαμε αλλά με τις παροχές της τελευταίας στιγμής, μας βάζουν ακόμα πιο μέσα σε μια σκοτεινή πραγματικότητα, που ουδείς γνωρίζει τι διέξοδος θα υπάρξει.

Μία χώρα που αντιμετωπίζει το κράτος δικαίου και την ασφάλεια ως προϋποθέσεις της Δημοκρατίας.

Τα αδιέξοδα του Τσίπρα φέρνουν θύελλες

Λοβέρδος Γιάννης  Τρίτη, 23 Οκτ '18

Η κυβέρνηση Συριζανέλ παρουσιάζει συμπτώματα προιούσης διάλυσης. Ακόμα κι αν το σχέδιο του Μαξίμου για τη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών τον προσεχή Μάιο, μαζί με τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ευοδωθεί, είναι προφανές ότι η κατάρρευση θα συνεχίζεται μαζί με τα αδιέξοδα που θα σωρεύει στη χώρα, η οποία βρίσκεται και πάλι σε δεινή θέση. Στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τους στενούς του συνεργάτες, δεν τους βγαίνει τίποτα. Όλα τα σχέδια που έκαναν επί χάρτου, διαψεύστηκαν.

 

Εδώ και μερικούς μήνες, η κυβερνητική αποτυχία σε όλους τους τομείς είναι εκκωφαντική! Το καλοκαίρι, ο κ. Τσίπρας υπολόγιζε στην περιβόητη «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια, μπάς κι αντιστρέψει το άκρως αρνητικό κλίμα για την κυβέρνηση του. Ήρθε όμως η εθνική τραγωδία στο Μάτι με τους 99 νεκρούς. Ανέδειξε την κρατική ανεπάρκεια και την κυβερνητική αποτυχία με τον πιό δραματικό τρόπο.
Αμέσως μετά, οι διεθνείς συγκυρίες, Τουρκία, Brexit, εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ- Κίνας και κυρίως η ιταλική κρίση, έφεραν τεράστια αναστάτωση στις διεθνείς αγορές κι απέκλεισαν, άγνωστο για πόσο χρόνο ακόμα, την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές, καθώς τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων εκτοξεύθηκαν και κατέστησαν απαγορευτικό τον δανεισμό. Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν ξεχάσει ότι το 2010, το ελληνικό κράτος είχε καταφύγει στο ΔΝΤ, στα μνημόνια, στους ευρωπαίους εταίρους μας, διότι είχε χάσει την πρόσβαση στις αγορές. Σήμερα δίχως να έχει ξανά πρόσβαση στις αγορές, δίχως την προστατευτική ομπρέλα της ευρωζώνης και δίχως φτηνό δανεισμό από τους Ευρωπαίους, η Ελλάδα βρίσκεται εκτεθειμένη στη δίνη μιας διεθνούς κρίσης, που, αν παρουσιαστεί, θα την σπρώξει και πάλι στην άκρη του γκρεμού.

 

Και μέσα σε όλα αυτά η δυσλειτουργία στο εσωτερικό της κυβέρνησης, που αναδείχτηκε περίτρανα με την πρωτοφανή σύγκρουση ανάμεσα στους κορυφαίους υπουργούς Π. Καμμένο και Ν. Κοτζιά, οδηγώντας στην παραίτηση του τελευταίου, κατέστησε σαφές και στους πιό ένθερμους οπαδούς του Συριζα ότι η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έχει το βάρος ή την ικανότητα να επιβάλλει την πειθαρχία και τον έλεγχο στο υπουργικό του συμβούλιο. Όταν εμφανίζεται ο ίδιος ο επικεφαλής να παρακολουθεί, ανήμπορος να αντιδράσει,τους κορυφαίους υπουργούς του να ξεκατινιάζονται και να θερμοπαρακαλεί τους υπουργούς, που ο ίδιος έχει διορίσει, να τον στηρίξουν, καθίσταται σαφές ότι η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου.

 

Τίποτα δεν βγαίνει για τον κ. Τσίπρα. Ακόμα κι αν τα καταφέρει, όπως μάλλον φαίνεται, να μην προχωρήσει στην περικοπή των συντάξεων των παλιών συνταξιούχων, με την κατάργηση της διαβόητης «προσωπικής διαφοράς», αυτό μικρή αξία θα έχει για την κυβέρνηση και το κόμμα του. Αν όντως τις έκοβε, η επίπτωση θα ήταν καταστροφική για τον ίδιον και τον Συριζα εκλογικά. Η μη περικοπή όμως δεν του δίνει πόντους. Αντίθετα, η περιστολή των λεγόμενων αντιμέτρων που θα ανακούφιζαν ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, μπορεί να έχει εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα για το κυβερνών κόμμα στην κάλπη. Κι ακόμα, δεν γνωρίζουμε τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μια απρόσμενη κυβερνητική κρίση η ένα τυχαίο αρνητικό γεγονός, που θα συγκλονίσει την ήδη απογοητευμένη και ευάλωτη κοινή γνώμη.

 

Ασφαλώς οι αντιδράσεις του κόσμου στην κυβερνητική πολιτική φαντάζουν στα μάτια πολλών αναλυτών ως υποτονικές. Κι είναι. Οι απογοητευμένοι, κουρασμένοι και συχνά φοβισμένοι πολίτες δεν γνωρίζουν πώς να αντιδράσουν. Για την ώρα σωπαίνουν κι απασχολούνται με την πολύ δύσκολη καθημερινότητα τους και την επιβίωση των οικογενειών τους. Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν την εκτίμηση μου ότι ο κόσμος θα αντιδράσει στην κάλπη, όταν έλθει αυτή η ώρα, το πιθανότερο σε 6-7 μήνες από τώρα. Κι η αντίδραση του θα είναι καταλυτική. Το αντισύριζα ρεύμα που διογκώνεται στην κοινωνία θα φέρει στην εξουσία τη ΝΔ και τον Κυριάκο με ποσοστό που θα προσεγγίσει η και θα ξεπεράσει το 40%

 

Όποιος παρακολουθεί συστηματικά τις δημοσκοπήσεις, γνωρίζει ότι ουδέποτε άλλοτε ένα χρόνο πριν από τη λήξη της τετραετίας, ένα κυβερνών κόμμα κι ένας εν ενεργεία πρωθυπουργός, δεν είχαν τόσο αρνητική επίδοση κι εικόνα όσο εχουν σήμερα ο Συριζα κι ο Τσίπρας. Κι αν ακόμα η διαφορά των 10 και πλέον μονάδων ΝΔ και Συριζα φαίνεται μικρή στο μυαλό ορισμένων, είναι μακράν η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί από το 2000 κι έπειτα. Η διαφορά των 10 μονάδων στις δημοσκοπήσεις, εκτιμάται ότι στην πραγματική κάλπη θα είναι 15 μονάδες, ή ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό θα εξαρτηθεί κι από τις συνθήκες πόλωσης που θα επικρατήσουν την ώρα των εκλογών. Αλλά το βέβαιο είναι ότι ο Συριζα θα υποστεί δεινή ήττα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πάψει να είναι το δεύτερο κόμμα στο δικομματικό μας σύστημα, όσο δεν υπάρχει άλλη πολιτική δύναμη να τον αντικαταστήσει.

Ένα πολιτικό σύστημα λειτουργικό και ένα κράτος αποτελεσματικό!

Δήλωση του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο ΑΤ Ομόνοιας.

        17 Οκτ 2018

ΕΓΓΡΑΦΉ

Δήλωση του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την είσοδό του στη Σύνοδο του ΕΛΚ.

Η αναχώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη 

από την Ομόνοια

Ποιος υπονομεύει τη Δημοκρατία, σύντροφε Αλέξη;

Λοβέρδος Γιάννης  Παρασκευή, 5 Οκτ '18

Με βαθιά θλίψη κι έντονο προβληματισμό, ακόμα και με έναν αδιόρατο φόβο, διάβασα αυτή την ανάρτηση στο twitter του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα: «Η Δημοκρατία δεν πρέπει να είναι θεσμός, που εξισορροπεί συμφέροντα και αποκοιμίζει συνειδήσεις, αλλά εργαλείο επιβολής της θέλησης των πολλών. Είναι ένας διαρκής αγώνας να κερδίσουμε συνειδήσεις και να ξαναβάλουμε τις μάζες στο πεδίο της πολιτικής πάλης». Θυμήθηκα την παλιότερη δήλωση του κ. Τσίπρα από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015: «Ή μας τελειώνουν ή τους τελειώνουμε», που είναι η πλέον αντιδημοκρατική δήλωση, που έχω ακούσει στα 32 χρόνια, που είμαι επαγγελματίας δημοσιογράφος. Κι αντιλήφθηκα γιατί Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ, ποντάρουν στην πόλωση κι επιμένουν στο ψεύτικο, διχαστικό δίπολο: «Δεξιά ή Αριστερά»…

Κατανοώ ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι ένας μορφωμένος άνθρωπος και δεν γνωρίζει τι είναι Δημοκρατία. Κατανοώ ότι ο κ. Τσίπρας, ως επί σειράν ετών στέλεχος αρχικά της ΚΝΕ κι αργότερα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, διακατέχεται από μια (απλοϊκή) ιδεοληπτική εκδοχή του μαρξισμού- λενινισμού. Αλλά τότε πώς είναι δυνατόν να  υπηρετεί και να προστατεύει τη συνταγματική, κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπως είναι το καθήκον του ως πρωθυπουργού της Ελλάδας;

Κατ’ αρχάς, η Δημοκρατία δεν είναι θεσμός. Είναι πολίτευμα. Το δημοκρατικό πολίτευμα πράγματι έχει πολλούς θεσμούς για να το θωρακίζουν, όπως είναι το Σύνταγμα, η Βουλή, η διάκριση των εξουσιών, η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, ο έλεγχος της μειοψηφίας στην πλειοψηφία, ο σεβασμός κι η κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων.

Και σίγουρα δεν είναι εργαλείο επιβολής της θέλησης των πολλών. Στη Δημοκρατία, η πλειοψηφία κυβερνά μέσω της κυβέρνησης, που εκλέγει. Αλλά η διακυβέρνηση πραγματοποιείται σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα, σύμφωνα με τις αξίες και τις αρχές του σεβασμού της μειοψηφίας και του ατόμου, υπό τον έλεγχο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, της Βουλής και των ελεύθερης έκφρασης των πολιτών. Αλλωστε, οι πλειοψηφίες δεν είναι μόνιμες αλλά εφήμερες. Γι αυτό κι αλλάζουν απόψεις και γι αυτό αλλάζουν προτιμήσεις και γι αυτό αλλάζουν κυβερνητικά κόμματα, κυβερνήσεις και πρωθυπουργούς, αιρετά όργανα και βουλευτές. Αυτή είναι η δυνατότητα, που έχουν οι ελεύθεροι, σκεπτόμενοι κι υπεύθυνοι πολίτες, που ψηφίζουν σε μια Δημοκρατία κι ελεύθερα επιλέγουν τους, εφήμερους και περιστασιακούς, άρχοντες τους με συγκεκριμένο πρόγραμμα και συγκεκριμένη θητεία. Μάλιστα, σε μια Δημοκρατία δεν υπάρχουν μάζες αλλά πολίτες. Κάτι που πολύ φοβάμαι, ότι οι αριστεροί, μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ δεν το καταλαβαίνουν, καθώς ζουν στο δικό τους, σοβιετικό, παράλληλο σύμπαν

Λυπάμαι για τον κ. Τσίπρα τους συριζαίους συντρόφους του αλλά η Δημοκρατία δεν είναι εργαλείο επιβολής. Μάλλον την μπερδεύουν με την συγκεχυμένη εντύπωση που έχουν στο ιδεοληπτικό νου τους για" την δικτατορία του προλεταριάτου".  Προφανώς οι αριστεροί ούτε καταλαβαίνουν ούτε συμπαθούν την φιλελεύθερη δημοκρατία. Το κατανοώ. Αλλά ας είναι  σίγουροι ότι δεν θα τους επιτρέψουμε να την ανατρέψετε, όπως, πολύ φοβάμαι, ότι είναι η πρόθεση τους. Η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει Δημοκρατία και θα συνεχίσει να συμμετέχει στην προηγμένη κοινότητα των φιλελεύθερων, δημοκρατικών κρατών της Ευρώπης.

Nα προτείνω στους Έλληνες 6 μεγάλους εθνικούς στόχους για να αναγεννηθεί η πατρίδα μας. 6 στόχοι που μπορούν να γίνουν σημείο συνάντησης και συμπόρευσης μιας πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας.

15 Οκτ 2018

ΕΓΓΡΑΦΉ

Δηλώσεις του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την περιοδεία του στο Νομό Κορινθίας.

Το Μετέωρο Βήμα του Αλέξη Τσίπρα

Λοβέρδος Γιάννης  Τρίτη, 2 Οκτ '18

Το φιάσκο στα Σκόπια με το δημοψήφισμα, στο οποίο γύρισε την πλάτη η μεγάλη πλειοψηφία των Σκοπιανών, ανοίγει το δρόμο για σοβαρές πολιτικές εξελίξεις, που μοιραία θα επηρεάσουν και την Ελλάδα και την πορεία της κυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου.

Μπορεί πράγματι η κυβέρνηση Ζάεφ, προφανώς μιμούμενη τον Αλέξη Τσίπρα με το δημοψήφισμα, που είχε πραγματοποιήσει το 2015 στην Ελλάδα, να προσπαθεί να κάνει το «άσπρο μαύρο». Και να ισχυρίζεται ότι η μικρή συμμετοχή στο δημοψήφισμα δεν σημαίνει την απόρριψη του.

Αλλά είναι προφανές πλέον ότι ο δρόμος για την επικράτηση της άποψης αυτής, στο σκοπιανό κοινοβούλιο, που καλείται να την επικυρώσει και μάλιστα με πλειοψηφία δύο τρίτων, είναι ήδη υπονομευμένη. Κι ανεξάρτητα από το τι θα πράξει τελικά η κυβέρνηση Ζάεφ και το σκοπιανό κοινοβούλιο, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, που επένδυσε πολλά στην περιώνυμη Συμφωνία των Πρεσπών κινδυνεύει σοβαρά με αποτυχία. Καθώς η επίλυση του «Μακεδονικού» είχε αναχθεί σε μείζον ζήτημα από την ίδια και τους εφήμερους συμμάχους της σε Ευρωπαϊκή Ενωση κι ΗΠΑ. Τα ανταλλάγματα, που προσδοκούσε να πάρει για την ενδοτική της στάση στο Σκοπιανό, τώρα βρισκονται στον αέρα. Ενώ αντίθετα η αποξένωση εναντίον της από μεγάλη μερίδα του κόσμου, ιδίως στην Βόρειο Ελλάδα, συνεχίζεται. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι προφανές ότι ο όποιος σχεδιασμός του κ. Τσίπρα και των συντρόφων του ανατρέπεται. Και οι εξελίξεις στα Σκόπια, σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν και τις εξελίξεις στην Ελλάδα.

Συγχρόνως, υπάρχει σοβαρό θέμα με τις συντάξεις, που η κυβέρνηση τις έχει αναγάγει στο μείζον πρόβλημα της. Θα κοπούν η δεν θα κοπούν; Ουδείς μπορεί με ασφάλεια να πει τι πρόκειται να γίνει σήμερα. Μπορεί επισήμως κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός να ισχυρίζεται δημοσίως ότι δεν θα κοπούν, αντίθετα από το νόμο, που ο ίδιος έχει επιβάλλει, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου βέβαιο. Στις ΗΠΑ, όπου βρισκόταν τις τελευταίες μέρες, ο κ. Τσίπρας είπε ότι ναι μεν δεν θα περικόψει τις συντάξεις, αλλά αυτό δεν θα γίνει μονομερώς αλλά με σύμφωνη γνώμη των εταίρων και δανειστών μας. Αλλά αυτό είναι βέβαιο ότι δεν το έχει εξασφαλίσει. Αντίθετα, οι κοινοτικοί αξιωματούχοι, με κάθε ευκαιρία επισημαίνουν ότι τα συμφωνηθέντα πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοσθούν. Γι’ αυτό άλλωστε χτες, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος κατέθεσε το προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2019 στη Βουλή, με δύο εναλλακτικές. Αυτό, αν δεν κάνω λάθος, συμβαίνει για πρώτη φορά. Η πρώτη εναλλακτική προβλέπει την μείωση των συντάξεων και πρωτογενές πλεόνασμα 4,14%. Κι η δεύτερη τη μη μείωση των συντάξεων και πρωτογενές πλεόνασμα 3,56%. Στα όρια δηλαδή της συμφωνίας, που προβλέπει πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022. Είναι προφανές ότι χωρίς περικοπή συντάξεων ο στόχος του 3,5% καθίσταται λίαν αμφίβολος. Δεδομένου μάλιστα ότι η τρόϊκα δεν συμφωνεί με τα υπεραισιόδοξα στοιχεία και προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Άρα τα πράγματα καθίστανται εξαιρετικά δύσκολα, αυτό το σχέδιο προϋπολογισμού να πείσει για την έμπρακτη εφαρμογή του, τους Ευρωπαίους. Ακόμα όμως και να συνέβαινε κάτι τέτοιο, οι δανειστές θεωρούν ότι η επιβολή του μέτρου της μείωσης της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις είναι διαρθρωτικό και δεν πρέπει να ακυρωθεί, διότι τότε θα εξέπεμπε ένα λίαν αρνητικό μήνυμα στις αγορές και θα πυροδοτούσε την τεράστια αύξηση των επιτοκίων, που θα καθιστούσε αδύνατη την προσφυγή της Ελλάδας σε δανεισμό. Ήδη ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Moody’s προειδοποίησε ότι αν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε μείωση των συντάξεων, ακόμα και με την συμφωνία του Eurogroup, θα υποχρεωθεί να υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας, εμπλέκοντας την ελληνική οικονομία αλλά και το ελληνικό κράτος και το τραπεζικό μας σύστημα σε άνευ προηγουμένου περιπέτειες, που θα θύμιζαν το 2010 η το 2015, ακόμα χειρότερα.

Υπό τις συνθήκες αυτές, όλα είναι στον αέρα για τον κ. Τσίπρα. Γι’ αυτό κάποιοι επιμένουν ότι ίσως υποχρεωθεί να προσφύγει σε αιφνιδιαστικές εκλογές ακόμα και μέσα στο Νοέμβριο, πριν δηλαδή από το κρίσιμο Eurogroup της 3ης Δεκεμβρίου. Προσωπικά δεν το πιστεύω, γιατί θα ήταν άλμα στο κενό για τον πρωθυπουργό και τον ΣΥΡΙΖΑ ένα εγχείρημα υπό αυτές τις συνθήκες. Και θα ήταν απόδειξη του πανικού του και του αδιεξόδου στο οποίο έχει βρεθεί. Παρ’ όλα αυτά τα περιθώρια ελιγμών για το κυβερνητικό σχήμα, που δείχνει να μην έχει σχέδιο, είναι πολύ περιορισμένα. Κι όσο ο χρόνος περνά, ο εκνευρισμός των κυβερνώντων θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερος. Βέβαια αυτά τα τέσσερα δραματικά χρόνια, που κυβερνούν οι συριζαίοι έχουν αποδείξει ότι έχουν την τάση να πιστεύουν την επιθυμία τους ως  πραγματικότητα. Μόνο, που ο πραγματικός κόσμος δεν λειτουργεί έτσι. Κι η αλήθεια όσο την αγνοείς, σε εκδικείται σκληρά…

Το αποψινό μου μήνυμα, λοιπόν, θέλω να είναι ευρύτερο. Να αφορά τη συνάντηση των Ελλήνων με την αλήθεια της παρούσας στιγμής της ιστορίας μας. Να σηματοδοτεί το δρόμο μιας συνολικής αναγέννησης της πατρίδας μας.

 8 Οκτ 2018

Συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Άρτα και την Πρέβεζα.

Φώτιος Μαυρόφτας Πολιτευτής με την Ν.Δ.
στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών

Ηγεσία και η  4η Βιομηχανική Επανάσταση

Για το μέλλον της οικονομίας και ειδικά σε αυτό τον τομέα, οι συζητήσεις είναι πολλές, τα πεδία εφαρμογής της πολλά, και ερωτηματικά προκύπτουν αν και το κατά πόσο θέσεις εργασίας θα μειωθούν ή θα αυξηθούν.

Ας όμως ξεκινήσουμε την αναφορά στο θέμα αυτό.

Η τεχνολογία, η φιλελεύθερη οικονομία και κουλτούρα κρατών οδήγησε με την χρήση της, στην μείωση της φτώχειας από το 37% το 1990 στο 9% το 2015, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στον εγχώριο τύπο.

Η χρήση της τεχνολογίας βοήθησε βέβαια και το διεθνές εμπόριο ώστε να αναπτυχθεί περισσότερο και με ταχύτατους ρυθμούς.

Βλέπουμε λοιπόν, ότι η τεχνολογία είναι ένα βασικό ίσως το βασικότερο εργαλείο για να μπορεί μια οικονομία να αναπτυχθεί. Σημειώνουμε εδώ ότι η σωστή χρήση είναι αυτή που βοηθά και εξυπηρετεί.

Για την συμμετοχή της χώρας στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση, απαιτείται μια συνολική αποτίμηση και εκτίμηση της οικονομίας μας.

Σε τι βασίζουμε την ανάπτυξή της, την αύξηση των εσόδων της και την μείωση των δαπανών της έτσι ώστε η οικονομία να στηρίζει την κοινωνία και όχι η κοινωνία την οικονομία... Για να μπορέσει η Ελλάδα να συμμετάσχει στην πρόκληση αυτή, οφείλει να αναπτύξει οικονομία που να έχει ως κεντρικό της απαιτούμενο την υψηλή εξειδίκευση.

Σημαίνει αυτό ότι, η βάση της οικονομίας είναι η σύνδεση εκπαίδευσης με σύγχρονα επαγγέλματα, κάτι που έχει ήδη αναφερθεί και είναι το μέλλον της εκπαίδευσης αυτό, καθώς επίσης και η στροφή σε επαγγέλματα τεχνολογικής ειδίκευσης.

Σε προγενέστερο άρθρο αυτό είχε τονιστεί. Θέσεις εργασίας.
Οι θέσεις εργασίας χωρίζονται σε 2 κύριες κατηγορίες.
Στις εφήμερες και στις μόνιμες.

Οι μόνιμες θέσεις εργασίας αποκτούν την ιδιότητα αυτή εφόσον είναι ποιοτικές. Κάτι που προσφέρει το επιχειρείν όταν εξελίσσεται.

Οι εφήμερες θέσεις εργασίας είναι κυρίως θέσεις απασχόλησης σε επαγγέλματα που προσφέρουν μια εφήμερη δυνατότητα εργασίας εφόσον δεν εξελιχθούν.

Είναι οι θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης.

 Και μισθοί που δεν ανταποκρίνονται σε μια οικονομία που επενδύει στους ανθρώπους της αλλά βρίσκονται σε μια οικονομία η οποία δεν μπορεί να αξιοποιεί σωστά το ανθρώπινο δυναμικό της.

Ίσως ο λόγος είναι η αντίληψη περί οικονομίας... Μια αντίληψη που δεν είναι ίδια για όλους, για αυτό και δεν είμαστε όλοι ίδιοι..

Τα πεδία εφαρμογής της 4ης β.επ. είναι πολλά. Μια μικρή έρευνα μπορεί να το καταστήσει σαφές. Τα πεδία αυτά, δίνουν κατεύθυνση στην οικονομία προς τα που να στραφεί.

Έχουμε την ευκαιρία μέσω νέας πρακτικής για τα Πανεπιστήμια, να έχουμε εισροή φοιτητών καθώς και πλούσια εξαγωγή νέων επαγγελματιών, κάτι που μπορεί να προσφέρει μια περαιτέρω υπεραξία στην κοινωνία και στην υστεροφημία της Πολιτείας.

Ερχόμαστε όμως σε ένα καίριο ερώτημα.
Κατά πόσο έτοιμη είναι η Ελληνική Οικονομία να ακολουθήσει. Να συμμετάσχει. Πλήθος μελετών μας δείχνουν ότι οι επιχειρήσεις αποκτούν σημαντικά οφέλη από την 4η β.επ.

Γίνονται περισσότερο ανταγωνιστικές μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον που συνεχώς εξελίσσεται και είναι απαιτητικό.

Η Πολιτική όμως κατά πόσο έτοιμη είναι. Καθότι γνωρίζουμε ότι η πορεία μιας οικονομίας, εξαρτάται από πολιτικές αποφάσεις. Και θα πρόσθετα σε αυτό το σημείο, και από πολιτικές που έχουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο.

Στην ιστορία, πολλά επαγγέλματα είχαν δημιουργηθεί που στην εποχή μας δεν υπάρχουν. Πολλά που υπάρχουν και δεν υπήρχαν. Και πολλά που θα υπάρξουν και ακόμα δεν έχουν εμφανισθεί.

Αρκεί σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω ότι ποσοστό μαθητών στο μέλλον θα κληθεί να αναζητήσει επάγγελμα καθότι πολλά θα έχουν αλλάξει.

Για να μπορεί η Πολιτική να είναι αρωγός στην εξέλιξη της οικονομίας, ο Πολιτικός σχεδιάζει με μακρόπνοη στρατηγική ανάπτυξης. Στο σχέδιο αυτό, καλείται να στηρίξει την νέα μέθοδο παραγωγικότητας, να μπορεί να συνδυάσει την στροφή αυτή της οικονομίας με την ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων και την αξιοποίηση ήδη υπάρχοντος ανθρώπινου δυναμικού που ίσως θα χρειαστεί να μετακινηθεί επαγγελματικά, αφού οι αλλαγές είναι ταχύτατες.

Αυτό που η 4η β.επ. φέρνει και αυτό το διαβάζουμε παντού, είναι η αυτοματοποίηση. Η αυτοματοποίηση έχει συνδεθεί με φόβο.

Φόβο απώλειας θέσεων εργασίας. Σίγουρα και με θετικές προβλέψεις διότι σημαίνει ανάπτυξη νέων επαγγελμάτων. Θα δούμε εν συντομία από που πηγάζει ο φόβος. Ο φόβος πηγάζει όταν δεν υπάρχει μια Ηγεσία που να μπορεί να συνδυάσει την μελλοντική κατάσταση με την ήδη υπάρχουσα.

Όταν δεν δημιουργεί νέες συνθήκες εκπαίδευσης αλλά και κατάρτισης έτσι ώστε οι πολίτες να μπορούν εύκολα να ακολουθήσουν την οικονομία, επιχειρώντας μαζί της για αυτήν και την ανάπτυξη της.

Επιμένω να τονίζω ότι το επίπεδο της Ηγεσίας καθορίζει και σε ποια επίπεδα θα κινηθεί η ζωή. Δεν θα ήθελα να μιλήσω σχολιάζοντας τα όλα όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία.

Για την συνεχή κλήση του για διενέργεια διαλόγου... θεωρώ ότι αν ο χρόνος τείνει προς συζητήσεις, χάνουμε το τρένο.. ένα τρένο που δεν φαίνεται να απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ, που μονίμως θέλει να βρίσκεται σε μια καρέκλα και να συζητά.. και ο χρόνος περνάει...

Είναι καιρός να δούμε το Κράτος μας από την οπτική γωνία της τεχνολογικής προόδου και πως αυτή να μπορεί να συνδυαστεί με τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χώρα στην οικονομία της.

Με συζητήσεις όχι όμως του... να το δούμε ή να μην το δούμε.. αλλά με συζητήσεις ουσιαστικές βασισμένες σε κινήσεις επί χάρτου.

Πως η 4η β.επ. μπορεί να βοηθήσει τους τομείς της οικονομίας μας. Μπορεί να εμπνεύσει π.χ. τον νέο άνθρωπο να ασχοληθεί με την γεωργική παραγωγή;

Μπορούμε να συνδυάσουμε τον άνθρωπο και το αυτοματοποιημένο σύστημα;

Τι προοπτική δίνουμε εξαρτάται από την προοπτική που είχαμε με τα ήδη δεδομένα. Και μια προοπτική για την περαιτέρω ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής μετά τον τυφώνα... Τσίπρας - Καμμένος, είναι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια νέα επιχειρηματική και εκπαιδευτική οικονομική κουλτούρα, ώστε να υπάρχει συνεχής παραγωγή δεξιοτήτων σε τομείς που η οικονομία απαιτεί.

Μην ξεχνάμε ότι όλοι οι κλάδοι της οικονομίας θα αναζητήσουν την νέα οικονομία... από την Ιατρική μέχρι και την Ναυτιλία έως και την καλλιέργεια γης.

Έρχομαι στις κινήσεις όπως αυτές διαγράφονται από την Ηγεσία της Ν.Δ στο άμεσο μέλλον. Υπάρχει συνεχής αποτίμηση της κατάστασης.

Ο κ. Τσίπρας μπορεί να λέει τα δικά του, αλλά οι δείκτες μιλούν από μόνοι τους.

Ο Πρόεδρος της Ν.Δ σε συζητήσεις με τους συμπολίτες του, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στις επισκέψεις του σε πόλεις και χωριά της χώρας μας, ακούει ένα καθολικό αίτημα... μέλλον...

Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, με μια οικονομία που ακόμα ψάχνεται.. μόνος πυλώνας της.. Τουρισμός.. είναι καθόλα απαιτητό το γεγονός μιας στροφής τέτοιας που να μπορεί να παραχθεί ποιοτικό μέλλον.

Αν αναζητήσουμε τα αίτια της καθυστέρησης της ανάπτυξης της οικονομίας μας, αυτά θα μας οδηγήσουν σε ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα.

Δεν υπήρχε σύνδεση εκπαίδευσης με το μέλλον της οικονομίας. Αλλά σύνδεση με το παρόν της.

Δεν υπήρχε σχέδιο αξιοποιήσιμης τεχνογνωσίας για 5.. 10.. 20.. χρόνια μετά..

Ο Πρόεδρος της Ν.Δ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι παρά τα όποια γεγονότα έχουν συμβεί και αφορούν αρνήσεις χορηγιών ή και δωρεών ιδιωτών σε σχολεία ή πανεπιστήμια, αποφασισμένος να καταστήσει σαφές σε κάθε πλευρά ότι το μέλλον της χώρας είναι οι άνθρωποι και όχι οι ιδεοληψίες.

Ν.Δ - Κυριάκος Μητσοτάκης
Αυτοδυναμία
Σας ευχαριστώ

Μια Ελλάδα που δεν περιμένει μόνο να της δώσουμε μια ανάσα αλλά να της ανοίξουμε την πόρτα στο μέλλον.

Η Νέα Δημοκρατία αλλάζει. Ανανεώνεται σε πρόσωπα και ιδέες. Ταυτόχρονα στηρίζεται στις ρίζες της και τιμά την ιστορία της.

Αλήθειες και ψέματα για τις συντάξεις

Λοβέρδος Γιάννης  Τρίτη, 25 Σεπ '18

Η απόφαση της Moody΄s να μην αναβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας, όπως περίμεναν εναγωνίως στο υπουργείο Οικονομικών και την κυβέρνηση, «γκρέμισε» το Χρηματιστήριο Αθηνών και πιστοποίησε και στους πλέον αισιόδοξους ότι η κατάσταση στην οικονομία είναι πολύ ευάλωτη κι εύθραυστη κι ότι η δυνατότητα του ελληνικού κράτους να βγει στις αγορές, παραμένει όνειρο θερινής νυκτός. Το δυστύχημα είναι ότι οι κυβερνώντες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, λόγω απειρίας, ανωριμότητας, ανικανότητας η κι άγνοιας, συνήθως κάνουν την επιθυμία τους πραγματικότητα κι αρνούνται να δουν την αλήθεια.

 Η κατάσταση για την χώρα μας είναι εξαιρετικά δύσκολη και το χειρότερο είναι ότι στην κυβέρνηση αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τα πράγματα με τη δέουσα σοβαρότητα κι υπευθυνότητα. Το μόνο, που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα κοροϊδέψουν για μια ακόμα φορά τους Ελληνες, για να συγκρατήσουν ένα υψηλό εκλογικό ποσοστό, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα παραδώσουν στην επόμενη κυβέρνηση «καμένη γη».

Χαρακτηριστικός είναι ο ανεύθυνος κι άκρως κουτοπόνηρος τρόπος με τον οποίον προσεγγίζουν το θέμα των περικοπών στις συντάξεις από 1-1-19, που έχει αναχθεί στο μείζον ζήτημα εσωτερικής πολιτικής και θα καθορίσει καταλυτικά την πορεία προς τις εκλογές. Οι Συριζαίοι, ακόμα κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός προεξοφλούσαν την συμφωνία των ευρωπαίων στη μη περικοπή της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς». Αυτό όμως δεν είναι διόλου βέβαιο. Κι η οριστική απόφαση φαίνεται ότι θα ληφθεί λίγες μέρες πριν από το τέλος του έτους, στις 3 Δεκεμβρίου στο Eurogroup.

Ακούγονται και λέγονται πολλά ψέματα σχετικά με την περιβόητη «προσωπική διαφορά», η οποία παρεμπιπτόντως έχει ήδη περικοπεί για τις συντάξεις χηρείας.

Αρχικά θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η «προσωπική διαφορά» είναι ένα κομπογιαννίτικο τέχνασμα, που εφηύραν οι κυβερνώντες για να μην φανεί αμέσως η περικοπή στις περισσότερες συντάξεις, που έγινε με τον διαβόητο νόμο Κατρούγκαλου. Οσο ισχύει ο νόμος αυτός, οι συντάξεις μοιραία θα περικοπούν, τώρα η αργότερα. Γιατί περίπου 1,6 εκατ συντάξεις έχουν ήδη, με τον επανυπολογισμό που έχει γίνει, περικοπεί, έστω κι αν αυτό δεν έχει φανεί στις αποδοχές, που παίρνουν λόγω της κομπίνας με την «προσωπική διαφορά», που φυσικά είναι άδικη για όσους συνταξιούχους βγήκαν η θα βγουν στην σύνταξη, μετά το Μάϊο 2016.

Η κουτοπονηριά με την «προσωπική διαφορά» είναι βέβαιο ότι αργά η γρήγορα θα σταματούσε. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα ήθελε αυτό να συμβεί μετά τις εκλογές. Όμως μετά την παρέμβαση του ΔΝΤ, υποχρεώθηκε να ψηφίσει νόμο, που την εφαρμόζει από 1-1-19. Ο μόνος τρόπος να μην συμβεί αυτό, είναι να της κάνουν το χατήρι οι Ευρωπαίοι και να της δώσουν ένα τράτο χρόνο για εκλογικούς και μόνον λόγους. Αυτό δεν είναι στη νοοτροπία τους, χωρίς βέβαια να αποκλείεται. Αν όμως δεν της δώσουν, τότε η επιλογή, που θα έχει η κυβέρνηση θα είναι να προχωρήσει σε μια πολύ επικίνδυνη απόφαση. Να μην περικόψει την «προσωπική διαφορά», με μονομερή απόφαση, που όμως θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στην πορεία της ελληνικής οικονομίας και το πιθανότερο είναι ότι θα ρίξει πολύ πίσω όλη την μεταρρυθμιστική προσπάθεια των τελευταίων οκτώ ετών ενώ θα οδηγήσει σε κατακόρυφη άνοδο τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων, καθιστώντας τον δανεισμό από τις αγορές αδύνατον.

Είναι ικανή η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να κάνει κάτι τέτοιο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες; Πολύ φοβάμαι ότι είναι. Και θα προσφύγει στις εκλογές, μεταθέτοντας το πρόβλημα για την επόμενη κυβέρνηση του Κυριάκου και της ΝΔ.

 Όμως αυτό υπάρχει ο κίνδυνος να φέρει πολύ πίσω την ελληνική οικονομία. Στις εποχές του 2010, όταν η Ελλάδα δεν μπορούσε να δανειστεί λόγω υψηλών επιτοκίων και αναγκάστηκε να καταφύγει στα μνημόνια και το ΔΝΤ. Αλλά αυτό είτε δεν το καταλαβαίνουν στο Μαξίμου είτε αδιαφορούν είτε ενδεχομένως και να το επιδιώκουν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η κρίση δεν έχει ξεπεραστεί για την Ελλάδα. Κι μια ενδεχόμενη διεθνής κρίση θα την φέρει και πάλι αντιμέτωπη με μια νέα βαθιά ύφεση. Αντί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δυσκολίες, η πόλωση κι ο διχασμός, που καλλιεργούνται πολιτικά, μας φέρνουν μπροστά σε μια νέα δυσχερή κατάσταση. Ας ελπίσουμε ότι θα αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά.